ชีวิตเกษตรกรไทย

เคยอ่านบทความ otop
ของคนญี่ปุ่นไหมครับ?
เนื้อเรื่องมีว่า
.
คนแรก มาเจอทำเลดี
ก็เปิดปั๊มน้ำมัน มีกำไรดี
.
คนที่สอง มาเจอปั๊มน้ำมัน
คนใช้บริการ มีรถเยอะ
ก็เปิดรับปะยาง ซ่อมบำรุง
.
คนที่สาม เห็นคนเอารถมาเติมน้ำมัน
ก็เปิดรับล้างอัดฉีดไป
.
คนที่สี่ เห็นคนเยอะ
ก็เอาของกินมาขาย
.
เกิดการต่อยอด วิธีคิด
ที่ทำให้ชุมชน-สังคมเกิดราย ได้หมุนเวียน
จนกลายเป็นระบบการค้าที่เข้ มแข็ง
.
.
.
หันมามองบ้านเรา
เอาตลาดสดบ้านแอดมินนี่แหละ
จากช่วงปีใหม่(61)มานี่
คนแถวนี้ ทำข้าวเหนียวปิ้งใบตองขาย
ขายได้วันละ 2-3 พันบาท(แค่ไม่กี่ชั่วโมง)
.
ผ่านไป 6-7 เดือน
มีแม่ค้าขายข้าวเหนียวปิ้ง
เพิ่มจากรายเดียว เป็นเกือบสิบราย
ในตลาดเล็กๆ วางแผงต่อกันเลย
.
“มึงขายได้ กูก็ขายได้”
มันไม่ใช่การกระจายหรือหมุน เวียนรายได้
เพราะต้องแข่งขันกันเอง
ในขณะที่ลูกค้าที่มาซื้อของ เท่าเดิม
.
ง่ายๆ แม้พัฒนาสูตรใหม่
ใส่มะพร้าว เผือก มัน ก็ตาม
แต่คนซื้อเท่าเดิม
.
ปลูกข้าวโพดหวานก็
ข้าวโพดหวานตามกันหมด
.
.
สินค้าเกษตรอื่นๆก็ไม่ต่างก ัน
ที่ทำเหมือนกันหมด แต่สุดท้าย
ไม่มีคนกินหรือตลาดรองรับ
แล้วก็บ่นกันว่าเศรษฐกิจไม่ ดี
.
.
เป็นเรื่องของวิธีคิดและทัศ นคติ
ของผู้คนล้วนๆเลย
.
คำถามคือ”ใครจะพาเขาหลุดออก จากตรงนี้?”